επιληστικός

ἐπιληστικός, -ή, -όν (Μ)

αυτός που λησμονεί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ληστικός (< λήστις «λησμονιά» < *λαθ-τις, τ. που εμφανίζει το αορ. θ. λαθ- τού ρ. λανθάνω. Πρβλ. αόρ. β’ έ-λαθ-ον)].